- evsiz barksız
- sf.
İşsiz güçsüz, avare, başıboş
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
evsiz barksız
Look at other dictionaries:
evsiz — sf. Evi olmayan Zavallı evsizler ne zaman başlarının üstünde bir dama kavuşacaklar, diye her ağızdan bir nakarat... H. E. Adıvar Birleşik Sözler evsiz barksız … Çağatay Osmanlı Sözlük
Abessive case — In linguistics, abessive (abbreviated ABESS, from Latin abesse to be distant ), caritive and privative (abbreviated PRIV) are names for a grammatical case expressing the lack or absence of the marked noun. In English, the corresponding function… … Wikipedia
bark — is. Ev, mülk, aile, çoluk çocuk anlamlarındaki ev bark birleşik sözünde geçen bir söz Birleşik Sözler ev bark evli barklı evsiz barksız … Çağatay Osmanlı Sözlük
lanetleme — is. 1) Lanetlemek işi 2) sf. Lanetlenmiş Ben, yalnız, evsiz barksız, anasız babasız bir serseri değildim. Yurdu yad ellere geçmiş, bayrağı yırtılmış, milleti perişan olmuş, yeryüzünde ne idiği belirsiz, bir garip insan, bir lanetleme idim. Y. K.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
aç açık kalmak — yoksulluk içinde, evsiz barksız kalmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
meydanda bırakmak — 1) açıkta, evsiz barksız bırakmak 2) ortada, herkesin gözü önünde bırakmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
HANE-HARAB — f. Câhil, bilgisiz. * Evi yıkılmış, evsiz barksız kalmış. * Hâli perişan olmuş kimse. * Mc: Müflis, züğürt, sefil … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
