- falcılık
- is., -ğı
1) Falcının işi, bakıcılık2) argo Falın daha iyi çıkması için kişinin mücevherlerini kullanmak isteyip, dalgınlıktan yararlanarak çalma işiBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
KEHANET — Gaibden haber vermek. Falcılık. Kâhinlik etmek. (İlâhi ihbârât ı gaybiyyeye istinad etmeden, gaybdan haber vermek ve falcılık ve kâhinlik etmek dinen kat iyyetle haramdır … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
bakıcılık — is., ğı 1) Bakıcı olma durumu 2) Falcılık Bu bakıcılık sanatı boyacı küpü değildir ki kızım, daldırayım da istediğim boyda sana iş çıkarayım. H. R. Gürpınar Birleşik Sözler hasta bakıcılık çocuk bakıcılığı … Çağatay Osmanlı Sözlük
Taoizm — is., öz., din b., fel., Fr. taoïsme 1) Taoculuk 2) mec. Falcılık Bugün kadınlar arasında yaşayan tandırname ... ahkâmı ekseriyetle Türk Taoizmi demek olan eski falcılığın artakalanları olmak muhtemeldir. Z. Gökalp … Çağatay Osmanlı Sözlük
yıldız falcısı — is., gök b. Yıldızların durum ve hareketlerinden anlam çıkararak falcılık yapan kimse, müneccim, astrolog … Çağatay Osmanlı Sözlük
kehânet — (A.) [ ﺖﻥﺎﻬﮐ ] falcılık, kahinlik … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
reml — (A.) [ ﻞﻡر ] 1. kum. 2. remil, falcılık … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜTEKEHHİNÎN — (Mütekehhin. C.) Falcılık yapanlar, kâhinlik edenler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEKEHHÜN — Kâhinlik yapma, falcılık etme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük