- fevkaladelik
- is., -ği
Olağanüstülük, olağandan farklı olma durumu
Esrarkeşin hâlinde geçen gecekine benzemeyen bir fevkaladelik sezdi.
- P. Safa
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Esrarkeşin hâlinde geçen gecekine benzemeyen bir fevkaladelik sezdi.
- P. SafaÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
insanca — sf. 1) İnsana yakışan, insana özgü olan, insanla ilgili 2) zf. İnsana yakışır biçimde İnsana insanca muamele etmek, Türk geleneğinde bir fevkaladelik sayılmazdı. S. Ayverdi 3) zf. İnsan bakımından İnsanca kayıp yok … Çağatay Osmanlı Sözlük