- gayrimeşru
- sf., Ar. ġayr + meşrūˁ
1) Yolsuz, yasaya veya töreye aykırı2) Evlilik dışı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
evlilik dışı — sf. Yasal olmayan, yasaya uygun olmayan, gayrimeşru Evlilik dışı çocuk … Çağatay Osmanlı Sözlük
meşru — sf., huk., Ar. meşrūˁ Yasal Meşru, gayrimeşru, ölümlü, ölümsüz, çocuklarının sayısını bilen yok. H. Taner Birleşik Sözler meşru müdafaa Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller meşru saymak … Çağatay Osmanlı Sözlük