- geçimsiz
- sf.
Çevresindekilerle iyi geçinemeyen, kavga çıkaran, huysuz, şirret
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
geçimsiz
Look at other dictionaries:
hırtıçlı — geçimsiz … Beypazari ağzindan sözcükler
kocakarılığı tutmak — geçimsiz, inatçı, şirret yaşlı bir kadın gibi davranmak Fakat kocakarılığı tutup kavgaya başlayınca Allah saklasın! R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük
kedi ile harara (veya çuvala) girmek — geçimsiz biri ile iş birliği yapmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
dirliksiz — geçimsiz, huysuz … Beypazari ağzindan sözcükler
çeper — is., hlk. 1) Çit Sıra sıra çeperler / Çepere su serperler / Irak yoldan geleni / Terli terli öperler. Halk türküsü 2) Ahlaksız, huysuz, geçimsiz kimse 3) Bağ çubuğu, çalı çırpı 4) Sebze bahçesi 5) Zar Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller çeper… … Çağatay Osmanlı Sözlük
damarı bozuk — sf., ğu Huysuz, sinirli, aksi, geçimsiz (kimse), damarsız … Çağatay Osmanlı Sözlük
dirliksiz — sf. 1) Dirliği olmayan 2) Geçimsiz, huysuz (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
geçimsizleşme — is. Geçimsiz olma … Çağatay Osmanlı Sözlük
geçimsizlik — is., ği Geçimsiz olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
hırıltıcı — is. Geçimsizlik çıkaran, geçimsiz kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
