- gepgenç
- sf., -ci
1) Çok genç
Ölüm bu gepgenç, bu dipdiri insanı yatağında değil, bir kapı önünde ayakta aldı götürdü.
- H. Taner2) zf. Çok genç olarak, çok gençkenGepgenç öldü.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Ölüm bu gepgenç, bu dipdiri insanı yatağında değil, bir kapı önünde ayakta aldı götürdü.
- H. TanerGepgenç öldü.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
gepegenç — sf., ci Gepgenç, pek genç … Çağatay Osmanlı Sözlük
türeme ünlü — is., dbl. Kelimenin aslında bulunmayan, iç veya ön seste beliren ünlü: azm > azim, Rum > Urum, gepgenç > gepegenç gibi … Çağatay Osmanlı Sözlük