- gerekme
- is.
Gerekmek işi, iktiza, istilzam
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
icab — gerekme; gerek; bir sözleşme için ilk söylenen söz … Hukuk Sözlüğü
iktiza — gerekme; gerektirme; gereklilik; işe yarama ilâm yargı belgesi; mahkemenin verdiği nihai (son ) kararın, iki taraftan her birine yöntemine göre verilen onamlı örnekleri; mahkeme kararı örneği (sureti) … Hukuk Sözlüğü
terettüp — is., bü, esk., Ar. terettub 1) Gerekme, icap etme 2) İş vb. için gerekme, ait olma Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller terettüp etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
iktiza — is., esk., Ar. iḳtiżā Gerekli olma, gerekme Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller iktiza etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
istilzam — is., esk., Ar. istilzām Gerektirme, gerekme Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller istilzam etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
zorunluluk — is., ğu Olması gerekme, olduğundan başka olmama, zorunlu olma, mecburiyet, zaruret, ıstırar, zorunluk, olumsallık karşıtı Bu zorunluluk, başkalarınca savsaklanmış görevi yerine getirmekten doğuyor. S. Birsel … Çağatay Osmanlı Sözlük
îcâb — (A.) [ بﺎﺠیا ] gerekme, gerek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
iktizâ — (A.) [ ﺎﻀﺘﻗا ] 1. gerekme. 2. ihtiyaç. ♦ iktizâ etmek gerekmek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
istilzâm — (A.) [ ماﺰﻠﺘﺱا ] gerekme, gerektirme. ♦ istilzâm etmek gerekmek, gerektirmek. ♦ istilzâm eylemek gerektirmek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
terettüb — (A.) [ ﺐﺕﺮﺕ ] 1. gerekme. 2. üzerine görev düşmek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü