- gök taşı
- is., gök b.
Gezegenlerin arasında hareket eden, tümüyle gaz durumuna geçmeden yeryüzüne ulaşan katı cisim, hava taşı, şimşek taşı, uzay taşı, meteor, meteor taşı, meteorit
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
gök taşı
Look at other dictionaries:
gök — is., ğü 1) İçinde gök cisimlerinin hareket ettiği sonsuz boşluk, uzay, sema, asuman, feza 2) Yeryüzü üzerine mavi bir kubbe gibi kapanan boşluk, sema Süngülerini, çelikten birer parmak gibi göğe kaldırmışlar. R. E. Ünaydın 3) Gökyüzünün, denizin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
hava taşı — is., gök b. Gök taşı … Çağatay Osmanlı Sözlük
meteor taşı — is., gök b. Gök taşı … Çağatay Osmanlı Sözlük
şimşek taşı — is., gök b. Gök taşı … Çağatay Osmanlı Sözlük
uzay taşı — is., gök b. Gök taşı … Çağatay Osmanlı Sözlük
taş — is. 1) Kimyasal veya fiziksel durumu değişiklikler gösteren, rengini içindeki maden, tuz ve oksitlerden alan sert ve katı madde Kireç taşı. Oltu taşı. 2) sf. Bu maddeden yapılmış, bu maddeden oluşmuş 3) Bazı yerlerde ve işlerde kullanılmak için… … Çağatay Osmanlı Sözlük
meteor — is., gök b., Fr. météore 1) Atmosfer içinde oluşan sıcaklık değişmeleri, rüzgâr, yıldırım, yağmur, dolu vb. olaylara verilen genel ad 2) Gök taşı Birleşik Sözler meteor taşı … Çağatay Osmanlı Sözlük
meteorit — is., gök b., Fr. météorite Gök taşı … Çağatay Osmanlı Sözlük
siderit — is., gök b., Fr. sidérite 1) İçinde yalnız demir ve nikel bulunan gök taşı 2) jeol. Sideroz … Çağatay Osmanlı Sözlük
HACER-İ SEMAVÎ — Gökten düşen taş. * Gök taşı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
