gözü bağlı

gözü bağlı
sf.
1) Aymaz
2) zf. Sorup soruşturmaksızın, bakıp anlamadan

... tereddüde düşmeksizin hemen bu çağrıya koşacaktı ve belki de bu yaratığın ileri süreceği daha başka şartları da gözü bağlı kabul edecekti.

- Y. K. Karaosmanoğlu
Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • gözü bağlı olmak — 1) bağlanmak, tutulmak 2) büyülenmiş bulunmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • bağlı — sf. 1) Bir bağ ile tutturulmuş olan Günlerden beri bağlı duran demir, sert bir hırıltıyla denize daldı. Halikarnas Balıkçısı 2) Gerçekleşmesi bir şartı gerektiren, vabeste Ekinlerin gürleşmesi yağmura bağlıdır, Sevincimiz üzüntümüz / Hep sana… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • gözü bağlılık — is., ğı Gözü bağlı olma durumu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • gözü dışarıda — sf. Eşine bağlı olmayıp başkalarıyla da ilişki kuran (kimse) …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • göz — is., anat. 1) Görme organı 2) Bazı deyimlerde, görme ve bakma Gözden geçirmek. Gözden kaybolmak. Göz önünde. Gözü keskin. 3) Bakış, görüş Bu sefer alacaklı gözüyle baktım. 4) Suyun topraktan kaynadığı yer, kaynak Asıl felaket bu pınara sırt… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • bəsarət — bax bəsirət. Bəsarəti bağlı olmaq (bağlanmaq) – qafil olmaq, həqiqəti görməmək, gözü bağlanmaq, başa düşməmək, gözü bağlı olmaq. <Qasım:> Adamın bəsarəti bağlananda bağlanır. Ə. H …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • aymaz — sf. Çevresinde olup bitenlerin farkına varmayan, sezmeyen (kimse), gözü bağlı, gafil …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • bağara — is. məh. 1. Bax tağalaq. 2. Dayaz quyulardan dol ilə su, neft çəkmək üçün qurğu. Babası . . <Araza> öz cavanlığından, fəhləlik həyatından söz açıb deyirdi: – Səhərdən axşama qədər atı bağaraya qoşub, neft çəkərdim. A. Ş.. Yaxşı yadımdadır o …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • gözübağlıca — sif. və zərf Gözü bağlı olduğu halda, gözlərini yumaraq; gözüyumulu. Təzə pristav kəndlilər üçün gözübağlıca misalında idi. Ə. Vəl.. // bax gözübağlı …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kor — sif. 1. Görmək qabiliyyətini itirmiş, gözü görməyən. Kor uşaq. Kor qoca. – Kor quşun yuvası öz özünə düzələr. (Ata. sözü). Kor rəssam əlini oğlunun başına çəkərək gülümsədi. İ. Ə.. Kor etmək (eləmək) – gözlərini çıxartdırmaq. <Alı kişi:>… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”