- gücendirici
- is.
Gücendiren, gönül kıran, inciten kimse veya şey
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dürüşt — sf., esk., Far. duruşt Sert, gücendirici, kırıcı Ömründe bir defa kimseye dürüşt bir söz söylememişti. Y. K. Beyatlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
iğneli — sf. 1) İğnesi olan 2) İğne ile tutturulmuş, iğnelenmiş 3) mec. Kırıcı, gücendirici, dokunaklı, onur kırıcı, kinayeli Kızının buna benzer iğneli laflarını işiten Saffet, gerçekten sigarayı bıraktı. H. E. Adıvar Birleşik Sözler iğneli fıçı iğneli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağır kaçmak — 1) gücendirici olmak Bu şaka biraz ağır kaçtı. 2) karşılaşılan bir davranış kabul edilir olmamak Hakem tarafından verilen kırmızı kart ağır kaçtı … Çağatay Osmanlı Sözlük