- günahlı
- sf.
Günahı olan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
günahlı — bax günahkar 1 və 2 ci mənalarda. Şəfiqə xanım, sən də məni bağışla, mən günahlıyam. İ. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yazuklug — günahlı, II I, 50 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
ME'SUM — Günahlı, suçlu, maznun … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
günahkâr — sf., Far. gunāhkār Günah işlemiş (kimse), günahlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
qüsurlu — sif. 1. Bir eybi, nöqsanı, qüsuru, çatışmazlığı olan; eyibli, nöqsanlı. Qüsurlu mal. // Bitməmiş, natamam, yarımçıq. Bu evin qapı və pəncərəsi yoxdur, qüsurludur. 2. Təqsirli, günahlı, qəbahətli. Mən ki özümü belə bir işdə qüsurlu bilmirəm. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
GÜNAHKÂR — f. Günah işleyen, günahlı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAVAÎ — (C.: Havâiyât) Havaya âit ve müteallik. Hava ile alâkalı. * Heves ve nefis hesabına olan, boşuna veya çirkin. Günahlı iş. Nefsâni hâl ve hareketler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HEVAKÂR — f. Günahlı işlere hevesli. Hevâ ve hevesine bağlı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HEVESAT — f. Arzu ve nefsâni emeller. Boş, bâtıl ve günahlı şeylere dâir olan istekler. Hevesler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
LEHİV — (Lehv) Günahlı, şehevi, nefsâni meşguliyet. Kadınla yabancı erkeğin oynaması. * Eğlence, oyun … Yeni Lügat Türkçe Sözlük