- güreşçi
- is., sp.
Güreş yapan, güreşen kimse, pehlivanBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
güreşçi köprüsü — is., sp. Vücudun, sırt yere dönük, avuçlar ve tabanlarda yay biçiminde dayalı bulunduğu durum … Çağatay Osmanlı Sözlük
yağlı güreşçi — is. Yağlı güreş yapan sporcu … Çağatay Osmanlı Sözlük
Yağlı güreş — (In English pronounced|ˈjɑːlə ˈgurεʃ in Turkish pronounced|ˈjɑːlɯ ˈɟyrεʃ) is the Turkish national sport. It is commonly known as oil wrestling (sometimes as grease wrestling) because the wrestlers douse themselves with olive oil. It is related to … Wikipedia
Nazmi Avluca — Personal information Nationality Turkish Born November 14, 1975 (1975 11 14) (age 35) Kargı, Çorum Province, Turkey Sport Sport Sport wrestling … Wikipedia
atak — 1. sf., ğı 1) Düşüncesizce her işe atılan, cüretkâr Bütün çocuklar gibi onlar da haşarı, atak ve güreşçi idiler. R. N. Güntekin 2) Çevik, hareketli 3) hlk. Geveze, yalancı 2. is., ğı, Fr. attaque 1) Atılım 2) Saldırı, saldırış, hücum, hamle, akın … Çağatay Osmanlı Sözlük
başa baş — zf. 1) Eşit durumda, dengeli olarak 2) Birine üstünlük sağlamadan Bu iki güreşçi başa baş güreştiler. Birleşik Sözler başa baş noktası Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller … Çağatay Osmanlı Sözlük
köprü — is. 1) Herhangi bir engelle ayrılmış iki yakayı birbirine bağlayan veya trafik akımının, başka bir trafik akımını kesmeden üstten geçmesini sağlayan ahşap, kâgir, beton veya demir yapı Bu camiler, bu çeşmeler, bu köprüler rastgele yapılmadı. O. S … Çağatay Osmanlı Sözlük
pehlivan — is., sp., Far. pehlevān 1) Güreşçi 2) mec. Boylu boslu ve güçlü kimse Pehlivan yapılıydı fakat yüzünü tam göremedim. R. H. Karay Birleşik Sözler pehlivan duası pehlivan yakısı başpehlivan yalancı pehlivan … Çağatay Osmanlı Sözlük
tip — is., Fr. type 1) Aynı cinsten bütün varlıkların veya nesnelerin temel özelliklerini büyük ölçüde kendinde toplayan örnek Aynı yaşta, aynı tipte, aynı kuvvette iki güreşçi. B. Felek 2) Tür, çeşit 3) sf., mec. İlgi çekici, değişik (kimse) Ne tip… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kündeden atmak — 1) güreşçi, rakibini belinden kavrayıp kendi üzerinden aşırarak arka üzeri atmak 2) mec. aldatarak tuzağa düşürmek … Çağatay Osmanlı Sözlük