- hanım hanımcık
- sf., -ğı
1) Oturaklı davranışları olan (kadın veya kız)2) zf. Oturaklı bir biçimde
Kaynanam rahat vermiyor ki evimde hanım hanımcık oturayım.
- S. Birsel
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Kaynanam rahat vermiyor ki evimde hanım hanımcık oturayım.
- S. BirselÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
hanım — is. 1) Kız ve kadınlara verilen unvan, bayan Ülker Hanım. 2) Kadın, eş Yok bizim hanım öyle değildir. M. Ş. Esendal 3) Toplumsal durumu, varlığı iyi olan, hizmetinde bulunulan kadın Becerikli hâliyle Zeynep e ve hanımına ait bütün işleri elinin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
dikiş — is. 1) Dikme işi Dikişe, oyaya başladı, hanım hanımcık yaşıyordu, memnundu. R. H. Karay 2) Dikme biçimi Aralarında görüşmeye başlar başlamaz da hemen kumaş, terzi, dikiş, moda kelimeleri geçerdi. A. Ş. Hisar 3) Dikilen yer Astarın dikişi sökülmüş … Çağatay Osmanlı Sözlük