- haykırma
- is.
Haykırmak işi
Hâlsiz hâlsiz bağırdı, fazla haykırmaya nefesi yetmiyordu.
- M. Yesari
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
haykırma
Look at other dictionaries:
GAMGAMA — Haykırma. Muharebe edenlerin bağırtısı. * Kalb dinlendiğinde işitilen ses. * Sözü, belirsiz söylemek. * Kalbin bulunduğu yer … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KABKABA — Haykırma, kükreme. (Deve ve arslan hakkında kullanılan bir tâbirdir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
haykırış — is. 1) Haykırma işi veya biçimi 2) Haykırma sesi Uzaklarda bir haykırış benim ismimi çağırıyor gibi. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
haykırtı — is. Yüksek sesle acı acı bağırma, haykırma … Çağatay Osmanlı Sözlük
haykırtmak — i Haykırma işini yaptırmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
nara — is., Ar. naˁre 1) Haykırma, bağırma Akıncıların naralarıyla savaş alanı çınladı. 2) Sarhoş veya külhanbeyi bağırması Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller … Çağatay Osmanlı Sözlük
uşak — is., ğı 1) Çocuk Doksan yaşına kadar yaşamış, yokluk yüzü görmemiş, oğul uşak toplansa koca bir mahalle olacak kadar bereketlenmiş. M. Ş. Esendal 2) Herhangi bir bölgenin halkından olan erkek Kim bilir, bu Anadolu uşaklarının her birinde ne… … Çağatay Osmanlı Sözlük
na're — (A.) [ ﻩﺮﻌﻥ ] nara, haykırma … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
kakırma — kuru ve kadid şeylerin avaz ve sedası, haykırma … Çağatay Osmanlı Sözlük
ACC — Yüksek sesle haykırma, * Gürültü çıkarma. Deveyi döğme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
