- hoşnut
- sf., -du, Far. ḫoşnūd
Bir davranış, bir durum veya bir kimseden memnun olan, yakınması olmayanAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller- <
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
hoşnut olmak (veya kalmak) — memnun olmak, yakınmamak, şikâyetçi olmamak Benimle konuştuklarından hoşnut kalmış gibi görünerek gittiler. F. R. Atay … Çağatay Osmanlı Sözlük
hoşnut — bk. hoşnûd … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
hoşnut etmek — memnun etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
Allah hoşnut olsun — bir kimsenin, kendisine iyiliği dokunan biri için kullandığı bir iyi dilek sözü … Çağatay Osmanlı Sözlük
hora geçmek — hoşnut kalmak … Beypazari ağzindan sözcükler
Allah — is., öz., Ar. allah Tanrı Birleşik Sözler Allah aşkına Allah taksimi Allah vergisi Allah yapısı Allaha ısmarladık Allahualem Allahuteala … Çağatay Osmanlı Sözlük
doyum — is. 1) Eldekinden hoşnut olma durumu, doyma işi, yetinme, kanma, kanaat 2) Bazı istekleri giderme, tatmin Birleşik Sözler doyumevi doyum noktası Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller doyum olmamak doyuma ulaşmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
hoşnutluk — is., ğu Hoşnut olma durumu Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller hoşnutluk getirmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
hoşnutsuz — sf. Hoşnut olmayan … Çağatay Osmanlı Sözlük
hoşnutsuzluk — is., ğu Hoşnut olmama durumu Ara sıra oturduğu yerde, Meclisin neşesine biraz aykırı kaçan hoşnutsuzluk sesleri çıkarır. R. N. Güntekin Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller hoşnutsuzluk getirmek … Çağatay Osmanlı Sözlük