- huylu
- sf.
1) Herhangi bir huyu olan
Oğlum benden daha iyi huylu, daha ciddi olsun.
- R. H. Karay2) İşkilli, kuşkulu3) Ürkek, sinirli (binek hayvanı)Bu at huyludur.
Birleşik SözlerAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
huylu
Look at other dictionaries:
huylu huyundan vazgeçmez — bir huy edinmiş olan kişiyi bu huyundan vazgeçirmek imkânsızdır anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
iyi huylu — sf. İyicil … Çağatay Osmanlı Sözlük
kötü huylu — sf. Kötücül … Çağatay Osmanlı Sözlük
domuzdan toklu çıkmaz — kötü huylu kimsenin çocuğu melek huylu olmaz anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
güzele kırk günde doyulur, iyi huyluya kırk yılda doyulmaz — iyi huylu olmayan güzel yüzlüden çabuk usanılır, yüzü çirkin olan iyi huylu insandan ise hiç usanılmaz anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
firiştehû — (F.) [ ﻮﺧ ﻪﺘﺵﺮﻓ ] melek gibi, melek huylu, güzel huylu … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
BED-HU(Y) — f. Huysuz. Bed huylu, kötü huylu. * Kötü huy … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NİKHU — f. Güzel huylu, iyi huylu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
abalı — sf. 1) Aba giymiş olan 2) mec. Yumuşak huylu, sessiz (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
adam — is., Ar. ādem 1) İnsan 2) Erkek kişi, kadın karşıtı İyi bir adam isterse, babası da verirse, varacak. M. Ş. Esendal 3) Birinin yanında ve işinde bulunan kimse Kendisi gayet kibirli, öfkeli olduğu için hizmetçileri ve adamları korkarlar. K. Tahir… … Çağatay Osmanlı Sözlük
