- iddiasız
- sf.
1) Bir iddiası olmayan2) mec. Alçak gönüllü, mütevazı
... sessiz, iddiasız, dört duvar arasında bir memur hayatı sürüyordu.
- Y. Z. Ortaç
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
iddiasız
Look at other dictionaries:
iddiasız — sif. 1. Heç bir iddiası, tələbi olmayan. İddiasız qız. – Qaraş üzüyola, başıaşağı, söz qaytarmayan, həlim xasiyyətli idi. Belə adama gərək özü kimi yumşaq və iddiasız arvad tapasan. M. İ.. 2. Sadə, təkəbbürsüz, təvazökar. İddiasız adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iddiasızlık — is., ğı İddiasız olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
mütevazı — sf., Ar. mutevāżiˁ 1) Alçak gönüllü Çok mütevazı bir kadın olan annesinden edep, erkân, ev kadınlığı ve el hüneri almış. S. Ayverdi 2) Gösterişsiz, iddiasız Mütevazı bir ev … Çağatay Osmanlı Sözlük
uyruğuna girmek — 1) bir devletin yönetimini kabul etmek 2) mec. bir kimsenin etkisi altında kalmak, ona bağlanmak Kimsenin uyruğuna girmeyen, küçük, iddiasız ama özgür bir yaşamla yetindi. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
