abanmak

-e

1) Eğilerek bir şeyin, bir kimsenin üzerine kapanmak

Efendi, sen de ne üstüme abanıyorsun?

- B. Felek

2) Bir yere veya bir kimseye yaslanmak, dayanmak

Baba, 'ya Allah' nidası ile yerinden zorla, oğluna abanarak kalktı.

- R. H. Karay

3) Güç vererek direnmek, bastırmak

4) argo Birine yük olarak onun sırtından geçinmeye çalışmak

5) argo Bir şeyin veya bir kimsenin üzerine çöküp çullanmak

İki herif zavallıya abanıyorlar.

- A. Rasim

6) sp. Boksta karşılaşma sırasında rakibine yaslanmak

7) sp. Futbolda topa olanca gücüyle vurmak