- imtizaç
- is., -cı, esk., Ar. imtizāc
1) Karışabilme2) Birbirini tutma, uyum sağlama, uygunluk3) İyi geçinme, uyuşma4) KaynaşmaAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
imtizac — <ər.> 1. Qarışma, qarışa bilmə, bir neçə maddənin qarışıb bir maddə əmələ gətirməsi. Kimyəvi imtizac. 2. Bir birinə uyğun gəlmə, bir biri ilə tutma, bir biri ilə qaynayıb qarışma; uyğunluq, ahəng. Rənglərin imtizacı. 3. məc. köhn. Bir biri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
imtizâc — (A.) [ جاﺰﺘﻡا ] uyuşma, uzlaşma. ♦ imtizâc etmek uyuşmak, uzlaşmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
imtizac — ə. 1) çox şeyin qarışıb bir şey əmələ gətirməsi; 2) uyğun gəlmə, uyğunluq; 3) keçinmə, dolanma, yaşama; 4) qaynayıbqarışma; sintez; 5) ərinti, xəlitə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
İMTİZAC — Muvafık ve mutabık olmak. Mezcolmak, uyuşmak. İyi geçinmek. Karışmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
imtizaç etmek — bağdaşmak, uyuşmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
İMTİZAC-I ELVAN — Renklerin uygunluğu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HÜSN-Ü İMTİZAC — İyi geçinme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜMTEZİC — İmtizac eden. Birleşmiş olan, birleşik. * Birbirine tamamen uygun olarak karışmış olan. * Aralık bırakmayan, birbirine karışık, tamamen kapanan. * Birbiriyle iyi geçinen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İMTİZACAT — (İmtizac. C.) İmtizaclar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
bağdaşma — is. Bağdaşmak işi, imtizaç … Çağatay Osmanlı Sözlük