- ipek ağacı
- is., bit. b.
Ekvatoral bölgelerde yetişen, kerestesi ipek görünüşünde, sarı parıltılı, değerli bir mobilya ağacı, ipek gülü, gülibrişim (Periploca)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ipek — is., ği 1) İpek böceği kozaları çözülerek çıkarılan ve dokumacılıkta kullanılan çok ince, esnek ve parlak tel Hamam takımları hep sırma ve ipek işlemeli imiş. S. Birsel 2) sf. Bu telden yapılmış İpek gömlek. İpek çorap. Birleşik Sözler ipek ağacı … Çağatay Osmanlı Sözlük
ipek gülü — is., bit. b. İpek ağacı … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağaç — is., cı, bit. b. 1) Meyve verebilen, gövdesi odun veya kereste olmaya elverişli bulunan ve uzun yıllar yaşayabilen bitki 2) sf. Bu gibi bitkilerin gövdesinden ve dallarından yapılan Ağaç tekne. 3) Direk Birleşik Sözler ağaç arısı ağaç balı ağaç… … Çağatay Osmanlı Sözlük
gülibrişim — is., bit. b. İpek ağacı … Çağatay Osmanlı Sözlük
mantar — is., bit. b., Rum. 1) Mantarlardan, içinde zehirlileri de bulunan, silindir bir gövde ve üst tarafı şapka biçiminde olan ilkel bitkilerin genel adı (Fungi) Çayır mantarı. 2) Esnek ve sudan hafif olduğundan şişe tapası, cankurtaran simidi,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
oya — is. Genellikle ipek ibrişim kullanarak iğne, mekik, tığ veya firkete ile yapılan ince dantel Birleşik Sözler oya ağacı oya çiçeği iğne oyası mekik oyası Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller oya gibi … Çağatay Osmanlı Sözlük