İSKELET — Fr. Vücudun kemik çatısı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
iskelet mobilya — is. Esas taşıyıcı kısımları masif ağaç malzemeden yapılan ve oturma grubuna giren koltuk, kanepe, sandalye, kolçaklı sandalye, sallanan koltuk vb. mobilya … Çağatay Osmanlı Sözlük
iskelet gibi — çok zayıf … Çağatay Osmanlı Sözlük
Hüseyin Rahmi Gürpınar — (August 17 1864 ndash; March 8 1944) was a Turkish writer and politician. BiographyGürpınar was the son of a family close to the Ottoman court, born in Istanbul. Having lost his mother at an early age, he was sent to Crete where his father was an … Wikipedia
cephe gerisi — is. Savaş alanının gerisinde kalan bölge Atılmış portakal kabukları üstüne üşüşen şiş karınlı çocuklar, ekmek artığı kemiren iskelet kadınlar, ilk defa burada bize cephe gerisinin ıstırabını haber verdi. F. R. Atay … Çağatay Osmanlı Sözlük
çatma — is. 1) Çatmak işi 2) Provada geçici olarak bir giysiye iliştirilmiş olan parça 3) Duvarları ağaç gövdesinden birbirine takılarak ve çivisiz olarak yapılan yayla evi, Yörük çadırı 4) Bir çeşit döşemelik kumaş Sonra o çatma örtülü minderin üstüne… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kaburga — is., anat., Moğ. 1) Eğe kemiklerinin oluşturduğu kafes Yüreğinde heyecan büyüdü büyüdü, göğsüne sığmayan bir gürültü kaburgalarını parçalayacaktı. H. Z. Uşaklıgil 2) Eğe (I) 3) den. Gemilerde dış kaplamanın dayandığı iskelet Atasözü, Deyim ve… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kadit — is., di, esk., Ar. ḳadīd 1) Güneşte veya hafif alevde kurutulmuş et 2) İskelet 3) sf. Çok zayıf Gözlerini kadit elleriyle iyice ovdu. Ö. Seyfettin Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller kadidi çıkmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
mobilya — is., İt. mobilia Oturulan, yemek yenilen, çalışılan, yatılan yerlerin döşenmesine yarayan taşınabilir eşyalara verilen genel ad, möble Birleşik Sözler ağaç mobilya antika mobilya grup mobilya iskelet mobilya kaplamalı mobilya modern mobilya … Çağatay Osmanlı Sözlük
şasi — is., Fr. châssis 1) Fotoğrafçılıkta içine duyarlı bir cam veya kâğıt konulan, yassı, ışık geçirmez kutu 2) Yapı işlerinde sürme çerçeve 3) Motorlu kara taşıtlarının iskelet bölümü … Çağatay Osmanlı Sözlük
