- istenççilik
- is., -ği, fel., ruh b.
Akla ve bilmeye değil de iradeye üstünlük tanıyan, ruhsal olayların ve bilgi sürecinin temelinde iradeyi gören bilim dışı öğreti, iradecilik, iradiye, volontarizm
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
istenççilik
Look at other dictionaries:
iradecilik — is., ği, fel., ruh b. İstenççilik … Çağatay Osmanlı Sözlük
iradiye — is., fel., ruh b., esk., Ar. irādiyye İstenççilik … Çağatay Osmanlı Sözlük
istenççi — is., fel., ruh b. İstenççilik yanlısı kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
volontarizm — is., fel., ruh b., Fr. volontarisme İstenççilik … Çağatay Osmanlı Sözlük
