- istençli
- sf.
1) İradeyle yapılan, iradi
İstençli eylem.
2) fel., ruh b. Herhangi bir dış zorunluluk söz konusu olmadan belirli bir durum karşısında girişilecek eylemi kararlaştıran ve uygulayabilen, iradeli
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
istençli
Look at other dictionaries:
azimkâr — sf., esk., Ar. ˁazm + Far. kār İradeli, gayretli, istençli, kararlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
iradeli — sf., fel., ruh b. İstençli Gözleri siyah kirpikleri içinde canlı ve iradeli koyu kurşuni ışıklarla yanıyordu. H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük
iradi — fel., ruh b., esk., Ar. irādī İstençli … Çağatay Osmanlı Sözlük
