- itici
- sf.
1) İtme işini yapan2) mec. Soğuk, benimsenilmeyen, sevimsiz, sevilmeyen, beğenilmeyen, antipatik
Birbirlerinin itici özellikleriyle de şimdiki kadar burun buruna gelmiyorlardı.
- R. Erduran
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
itici
Look at other dictionaries:
art teker — is. İtici gücü sağlayarak bisikleti yürüten teker … Çağatay Osmanlı Sözlük
iti — is. İtici güç, ilham verici Hayalî aşklar ona yaratmalarında en sıcak iti oluyor, iç iklimini uzun süre ısıtıyordu. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
iticilik — is., ği İtici olma durumu, antipati … Çağatay Osmanlı Sözlük
reaktör — is., fiz., Fr. réacteur 1) Yakıt olarak çevre havayı kullanan ve pervanelerin yardımı olmaksızın doğrudan doğruya tepki ile çalışan, iki ucu açık boru biçiminde itici 2) Bir katalizör yardımıyla kimyasal tepkime yaparak üretim elde edilen… … Çağatay Osmanlı Sözlük
uçmak — 1. nsz, ar 1) Kuş, kanatlı böcek vb. hareketli kanatları yardımıyla havada düşmeden durmak, havada yol almak Biraz havalanıp bir başka kayaya kadar uçtu. S. F. Abasıyanık 2) Uçak vb. araçlar özel mekanizma ile yerden yükselmek, havada yol almak… … Çağatay Osmanlı Sözlük
