Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
muteriz — sf., esk., Ar. muˁteriż 1) Karşı gelen, itiraz eden, itirazcı 2) huk. İtiraz eden (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
muârız — (A.) [ ضرﺎﻌﻡ ] karşıt, itirazcı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
muteriz — itiraz eden, karşı gelen, itirazcı … Hukuk Sözlüğü