- izbandut
- sf., İt. sbandato
1) Görünüşü ve davranışı ile korku veren (iri yarı adam)
Hanife, iki izbandut herifin yanından geçeceği anı mümkün olduğu kadar tehire çalışıyordu.
- H. E. Adıvar2) is., esk. Rum korsanıAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.