kabak

is., -ğı, bit. b.

1) Kabakgillerden, sürüngen gövdeli, sarı çiçekli, birçok türü olan bir bitki (Cucurbita)

2) bit. b. Bu bitkinin türlerine göre yemeği ve tatlısı yapılan ürünü

3) Esrarkeşlerin kullandığı bir çeşit nargile

4) müz. Kabak kemane

Siperin içinde birkaç nefer ayakta ileriye bakıyor, öbürleri aşağı oturmuş konuşuyorlar, gülüyorlar, türkü söylüyorlar, kabak çalıyorlar.

- Ö. Seyfettin

5) sf. Ham, tatsız (kavun, karpuz)

6) sf. Tüysüz, dazlak

Kaba kabak gibi tıraşlı!

- H. E. Adıvar

7) sf. Dişleri aşınarak yüzeyi düzleşmiş olan (taşıt lastiği)

8) sf., mec. Bilgisiz, görgüsüz, kaba

9) hlk. Kısa boynuzlu hayvan

Birleşik Sözler

- kabak çekirdeği

- kabak çiçeği

- kabak dolması

- kabak kafalı

- kabak kemane

- kabak tadı

- kabak tatlısı

- başı kabak

- armut kabağı

- asma kabağı

- balkabağı

- bal kabağı

- barut kabağı

- boru kabağı

- helvacı kabağı

- kantar kabağı

- kestane kabağı

- sakız kabağı

- su kabağı

- testi kabağı

- yan kabağı

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- kabak (birinin) başına (veya başında) patlamak

- kabak çıkmak

- kabak gibi