- kalıtçı
- is.
Bir kalıttan yasalar gereğince yararlanan kimse, mirasçı, vâris
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kalıtçı
Look at other dictionaries:
mirasçı — is. 1) Kalıtçı Aradım buldum tarlanın mirasçısını, adamı Ödemiş ten aldım geldim. N. Cumalı 2) mec. Başkasının iyi veya kötü yönlerini aynı biçimde ortaya koyan Anasının kıskançlığına mirasçı olan çelimsiz solgun çocuk da yaşamayacağa benziyordu … Çağatay Osmanlı Sözlük
vâris — is., Ar. vāriṣ Kalıtçı Ali Bey in evlat ve vâris edineceğini düşündüğü anlar olmuştur. H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük
