Aradım buldum tarlanın mirasçısını, adamı Ödemiş'ten aldım geldim.
- N. CumalıAnasının kıskançlığına mirasçı olan çelimsiz solgun çocuk da yaşamayacağa benziyordu.
- H. R. GürpınarÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kalıtçı — is. Bir kalıttan yasalar gereğince yararlanan kimse, mirasçı, vâris … Çağatay Osmanlı Sözlük
vâris — (A.) [ ثراو ] mirasçı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ARÂZİ-İ MAHLULE — Huk: Araziyi kullananın intikal sahibi mirasçı bırakmaksızın ölümüyle hükümete kalan arâzi i emiriye … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEVERRÜS — (Veraset. den) Mirasçı olma. Vâris olma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
VÂRİS — Cenab ı Hakk ın bir ismi. * Mirasçı. Kendisine miras düşen. Mirasa konan. Vefat eden birisinin maddî veya manevî mal ve mülkünde kullanmaya, tasarrufa salâhiyetli olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İHTİLAF-DAR — f. Huk: Mirasçı ile miras bırakanın ayrı ayrı memleketler halkından olması … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
arazi mahlule — mutasarrıfın mirasçı bırakmadan ölümü ile mahlûl olan arazi i emiriyye … Hukuk Sözlüğü
varis — vâris : mirasçı … Hukuk Sözlüğü
