- kancalı
- sf.
Kancası olanBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kancalı
Look at other dictionaries:
kancalı iğne — is. Çengelli iğne … Çağatay Osmanlı Sözlük
kancalı kurt — is., du, hay. b. İpsiler familyasından, 10 mm boyunda, ağzı çift çengelli, ince bağırsaklarda yaşayan asalak solucan … Çağatay Osmanlı Sözlük
çengelli iğne — is. Tutturulduğu yerden kurtulmaması için ucu özel yuvaya geçirilen iğne, kancalı iğne, çengel iğnesi, çatallı iğne, firkete … Çağatay Osmanlı Sözlük
çırçıl — is. Gemilere fıçı, varil vb. yükü yükleme, boşaltma sırasında kullanılan iki tarafı kancalı sapan … Çağatay Osmanlı Sözlük
iğne — is. 1) Dikiş dikmeye yarayan, ince, ucu sivri, bir ucunda iplik geçecek deliği bulunan çelik araç 2) İki şeyi birbirine tutturmaya yarar ince, uzun, ucu sivri, metal araç Çengelli iğne. Toplu iğne. 3) Toplu iğnenin süs olarak kullanılan, iri… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kakıç — is., cı, den. Balık avında kullanılan, ucu demir kancalı bir çeşit zıpkın … Çağatay Osmanlı Sözlük
kurt — 1. is., du, hay. b. 1) Yumuşak vücutlu, uzun gövdeli, omurgasız, bacaksız, ayaksız veya çok ilkel ayaklı küçük hayvan 2) Bazı böceklere veya bazı böcek kurtçuklarına verilen ad Birleşik Sözler kurtayağı kurtbağrı kurt baklası kurt bilimi kurt… … Çağatay Osmanlı Sözlük
