- kanun koyucu
- sf., huk.
Yasa koyucu
Anayasa Mahkemesi ... kanun koyucu gibi hareketle yeni bir uygulamaya yol açacak biçimde hüküm tesis edemez.
- Anayasa
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Anayasa Mahkemesi ... kanun koyucu gibi hareketle yeni bir uygulamaya yol açacak biçimde hüküm tesis edemez.
- AnayasaÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kanun — 1. is., huk., Ar. ḳānūn 1) Yasa 2) Geçerli olan kural Dünyanın en büyük kanunu, nefsini müdafaa ve muhafaza etmek için karnını doyurmaktır. A. Ş. Hisar Birleşik Sözler kanun adamı kanun dışı kanun hükmünde kararname kanun koyucu … Çağatay Osmanlı Sözlük
koyucu — is. Koyma özelliği olan kimse Birleşik Sözler kanun koyucu yasa koyucu … Çağatay Osmanlı Sözlük
yasa koyucu — sf., huk. Yasa yapma veya koyma yetkisi olan, kanun koyucu, vazııkanun … Çağatay Osmanlı Sözlük
yasa koyucu — yasa yapma veya koyma yetkisi olan, kanun koyucu, vazııkanun … Hukuk Sözlüğü
vazııkanun — sf., huk., esk., Ar. vāżiˁ + ḳānūn Yasa koyucu … Çağatay Osmanlı Sözlük
yasa — is. 1) Olayların gidişinde olağan dışına yer vermeyen, değişmezlik ve mecburiyet gösteren kural Doğa yasaları. 2) huk. Devletin yasama organları tarafından konulan ve uyulması gereken kurallar bütünü, kanun Ceza yasası. 3) Bilimde çok sayıda… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kanunî — (A.) [ ﯽﻥﻮﻥﺎﻗ ] 1. yasal. 2. kanun çalan. 3. yasa koyucu … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
vazııkanun — vaz ı kanun : Yasa koyucu … Hukuk Sözlüğü