- kara damaklı
- sf., hlk.
İnatçı, aksi (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kara damaklı
Look at other dictionaries:
kara — 1. is. 1) En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı 2) sf. Bu renkte olan Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım. B. S. Erdoğan 3) Esmer 4) sf., mec. Kötü, uğursuz, sıkıntılı 5) mec. Yüz kızartıcı durum, leke 6) mec. İftira… … Çağatay Osmanlı Sözlük
damaklı — sf. Damağı olan Birleşik Sözler damaklı diş kara damaklı … Çağatay Osmanlı Sözlük
