kara

1. is.

1) En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı

2) sf. Bu renkte olan

Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım.

- B. S. Erdoğan

3) Esmer

4) sf., mec. Kötü, uğursuz, sıkıntılı

5) mec. Yüz kızartıcı durum, leke

6) mec. İftira

Birleşik Sözler

- karaağaç

- kara ağızlı

- karaardıç

- karaasma

- karabacak

- kara baht

- karabakal

- karabaldır

- karabalık

- karaballık

- karabasan

- karabaş

- karabatak

- karabiber

- karaborsa

- kara boya

- karabuğday

- karabulut

- kara bulut

- karaburçak

- kara cahil

- karaciğer

- kara cümle

- karaçalı

- karaçam

- karaçavuş

- karaçayır

- karadağlı

- kara damaklı

- karadavar

- karadul

- karadut

- kara düzen

- kara elmas

- kara et

- Karaevli

- karafatma

- kara fırın

- karagevrek

- karagöz

- Karagöz

- karagül

- kara gün

- karagürgen

- kara haber

- karahalile

- karahindiba

- karahumma

- karaiğne

- karakabarcık

- karakaçan

- karakafes

- kara kalem

- kara kaplı kitap

- karakarga

- karakaş

- kara kaş

- karakavak

- karakavuk

- karakavza

- karakeçi

- kara kehribar

- karakeme

- karakılçık

- kara kış

- kara koca

- karakoncolos

- kara kovan

- karakucak

- karakul

- karakulak

- kara kullukçu

- kara kuru

- kara kusmuk

- karakuş

- karakutu

- kara kuvvet

- karalahana

- karaleylek

- kara liste

- kara maşa

- kara mizah

- kara para

- kara pazar

- karasakız

- kara sarı

- kara sevda

- karasığır

- karasinek

- karasu

- kara su

- karataban

- kara tahta

- kara talih

- karatavuk

- kara tren

- karaturp

- kara yağız

- karayaka

- karayandık

- karayanık

- kara yas

- kara yazı

- kara yel

- karayemiş

- kara yer

- karayılan

- kara yüz

- acıkara

- ağzı kara

- bağrıkara

- bağrı kara

- bahtı kara

- baldırıkara

- baştankara

- gönlü kara

- gözü kara

- karnıkara

- karnı kara

- kıçtankara

- sırtıkara

- yağlı kara

- yanıkara

- yüzü kara

- fil dişi karası

- horozkarası

- Kalecikkarası

- papazkarası

- sergikarası

- tavukkarası

- yürek karası

- yüz karası

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- kara çalmak

- kara kara düşünmek

- kara sürmek

- karaya sabun, deliye öğüt neylesin

- < 2. is., jeol., Ar. ḳārra

Yeryüzünün denizle örtülü olmayan bölümü, toprak

Havamız da karamız da denizlerimiz de kirli olduğuna göre...

- H. Taner

Birleşik Sözler

- kara iklimi

- kara kurbağası

- kara kuvvetleri

- kara mili

- kara saban

- kara suları

- kara vapuru

- kara yeli

- kara yolu

- kara yosunu

- ana kara

- çaykara

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- karada ölüm yok

- karaya ayak basmak

- karaya çıkarmak

- karaya düşmek

- karaya oturmak

- karaya vurmak