- kara kullukçu
- is., tar.
Yeniçeri Ocağı bölüklerinde odaları ve odaya gelen konukların ayakkabılarını temizleme, yemek kaplarını yıkama vb. işlerle görevli er
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kara kullukçu
Look at other dictionaries:
kara — 1. is. 1) En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı 2) sf. Bu renkte olan Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım. B. S. Erdoğan 3) Esmer 4) sf., mec. Kötü, uğursuz, sıkıntılı 5) mec. Yüz kızartıcı durum, leke 6) mec. İftira… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kullukçu — is., tar. Kullukta görevli yeniçeri Birleşik Sözler kara kullukçu … Çağatay Osmanlı Sözlük
