- karaardıç
- is., -cı, bit. b.
Güney Avrupa'da yetişen bir ardıç türü (Juniperus sabina)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
karaardıç
Look at other dictionaries:
ardıç — is., cı, bit. b. Servigillerden, güzel kokulu yapraklarını kışın da dökmeyen, yuvarlak kara yemişleri ilaç olarak kullanılan bir ağaççık (Juniperus) Birleşik Sözler ardıç kuşu ardıç otu ardıç rakısı karaardıç bataklık ardıcı Atasözü, Deyim ve… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kara — 1. is. 1) En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı 2) sf. Bu renkte olan Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım. B. S. Erdoğan 3) Esmer 4) sf., mec. Kötü, uğursuz, sıkıntılı 5) mec. Yüz kızartıcı durum, leke 6) mec. İftira… … Çağatay Osmanlı Sözlük
