- karakeme
- is., bit. b.
Domalan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
karakeme
Look at other dictionaries:
domalan — is., bit. b. Asklı mantarlardan, toprak içinde yumru biçiminde yetişen, yenilebilen bir bitki, yer mantarı, karakeme (Tuber melanosporum) … Çağatay Osmanlı Sözlük
kara — 1. is. 1) En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı 2) sf. Bu renkte olan Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım. B. S. Erdoğan 3) Esmer 4) sf., mec. Kötü, uğursuz, sıkıntılı 5) mec. Yüz kızartıcı durum, leke 6) mec. İftira… … Çağatay Osmanlı Sözlük
keme — is., hlk. 1) Büyük sıçan 2) Domalan Birleşik Sözler karakeme … Çağatay Osmanlı Sözlük
