- karakolluk
- sf., -ğu
Karakolla ilgiliAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
karakolluk
Look at other dictionaries:
karakolluk olmak — kavga sonucu karakola gitmek zorunda kalmak Sonra karakolluk olmaz mıyız? M. Ş. Esendal … Çağatay Osmanlı Sözlük
kolluk — 1. is., ğu 1) Gömlek kollarının ucundaki iliklenen bölüm, manşet Frenk gömleğinde, bazen bileklerinden ellerinin üstüne düşen yuvarlak, katı, kolalı kollukları vardı. A. Ş. Hisar 2) İş yaparken giysiyi korumak için bilekten dirseğe kadar kola… … Çağatay Osmanlı Sözlük
karakola düşmek — herhangi bir suç dolayısıyla karakolluk olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
