- karasığır
- is., hay. b.
Orta Anadolu'da yetişen, sert ve kurak iklime dayanıklı, küçük yapılı bir sığır türü
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
karasığır
Look at other dictionaries:
kara — 1. is. 1) En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı 2) sf. Bu renkte olan Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım. B. S. Erdoğan 3) Esmer 4) sf., mec. Kötü, uğursuz, sıkıntılı 5) mec. Yüz kızartıcı durum, leke 6) mec. İftira… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sığır — is., hay. b. 1) Geviş getirenlerden, boynuzlu büyükbaş evcil hayvanların genel adı 2) hkr. Anlayışsız, kaba saba kimse Birleşik Sözler sığırdili sığır eti sığırgözü sığırkuyruğu sığır mantarı … Çağatay Osmanlı Sözlük
