karın

is., -rnı

1) İnsan ve hayvanlarda gövdenin kaburga kenarlarından kasıklara kadar olan ön bölgesi

Şuursuz bir acele ile mahmuzlarını atının karnına vurdu.

- Ö. Seyfettin

2) Döl yatağı, rahim

Fakat karnındaki çocuk da bu insanüstü erkeğin bir parçasıydı.

- H. E. Adıvar

3) Bazı şeylerde şiş ve içi boş bölüm

Geminin karnı. Şişenin karnı.

4) Mide

Karnım aç, elim ayağım donmuş gibi.

- H. E. Adıvar

5) mec. İç, gönül, akıl, kafa

Ben senin karnındakini ne bileyim?

6) mec. Ahlaki açıdan kabul edilemeyen şeyleri kabullenme

7) fiz. Gelen ve yansımış dalgaların girişimiyle oluşan duraklı dalgalarda en büyük genlikte titreşen noktalar

Birleşik Sözler

- karın ağrısı

- karın boşluğu

- karıntası

- karın zarı

- karından ayaklılar

- karından bacaklılar

- karnı aç

- karnı burnunda

- karnı geniş

- karnıkara

- karnı kara

- karnı tok

- karnıyarık

- karnından konuşan

- orta karın

- yumuşak karın

- aç karnına

- tok karnına

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- karın doyurmak

- karnı büyümek

- karnı tok it gölgede yatar

- karnı zil çalmak

- <

- karnını doldurmak