- kayık yaka
- is.
Açıklığı omuzlara doğru olan, oval yaka
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yaka — is. 1) Giysilerin boyna gelen, boynu çeviren bölümü Paltosunun yakasını kaldırıp tenha caddeyi tutturdu. Y. K. Karaosmanoğlu 2) Giysilerin boyna gelen bölümüne eklenen ve türlü biçimlerde olan parçası 3) Kıyı, kenar, taraf Sokağın karşı yakasına… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kayık — is., ğı, den. 1) Kürek veya yelkenle yürütülen ufak tekne Balıkçı kayığı. 2) sf. Bir yana kaymış Birleşik Sözler kayıkhane kayık salıncak kayık tabak kayık yaka çember kayık … Çağatay Osmanlı Sözlük
sahil — is., Ar. sāḥil Karanın deniz, göl, ırmak boyunca uzanan bölümü, kıyı, yaka, yalı Bir gün, adanın sahilinde, bir soğan yüklü kayık gelip demirledi. S. F. Abasıyanık Birleşik Sözler sahil boyu sahil çizgisi sahil devriyesi sahil kordonu sahil… … Çağatay Osmanlı Sözlük