- keçi
- is., hay. b.
1) Geviş getirenlerden, eti, sütü, derisi ve kılı için yetiştirilen, memeli dişi hayvan (Capra hircus)2) sf., mec. İnatçıBirleşik Sözler- karakeçiAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
KECI-TV — / KCFW TV / KTVM TV … Wikipedia
keçi — keçi, II I, 219bkz: eçkü … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
keçi — is. Süd, yun, ət verən buynuzlu ev heyvanı. Keçi əti. Keçi südü. Keçi balası (çəpiş). Anqara keçisi (çox zərif yunlu keçi cinsi). – Keçinin əcəli çatanda çobanın çomağına sürtünər. (Ata. sözü). Necə bulandırıb keçi bu çayı? Keçi aşağıda, qurd… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
keci — I (Culfa, Göyçay, Oğuz, Ucar, Zaqatala) 1. b a x keji (Göyçay, Ucar, Zaqatala). – Keci baramadan olur (Culfa) 2. bişirilmiş baramadan əyrilmiş sap (Culfa, Oğuz) II (Salyan) saya. – Bi keci corab da görməmişəm onnan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
keçiəmcəyi — (Ağdam, Bakı, Cəbrayıl, Göyçay, Mingəçevir, Ucar) uzun giləli üzüm növü. – Bizim bağda keçiəmcəyi çoxdu (Cəbrayıl) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
keçi sakallı — sf. Keçi sakalı olan … Çağatay Osmanlı Sözlük
keçi sakallılık — is., ğı Keçi sakallı olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
keçi inadı — is. Bir türlü yumuşamayan, vazgeçilmeyen, sürdürülen inat … Çağatay Osmanlı Sözlük
keçi mantarı — is., bit. b. Akmantar … Çağatay Osmanlı Sözlük
keçi postu — is. Keçinin derisinin terbiye edilmesi ile yapılan post … Çağatay Osmanlı Sözlük