- ara konakçılık
- is., -ğı
Ara konakçı olma durumu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ara konakçılık
Look at other dictionaries:
tepegözler — is., ç., hay. b. Birçok türü, önemli solucan türlerine ara konakçılık eden, duyargaları tek kollu, beşinci çift ayakları körelmiş kabuklular familyası … Çağatay Osmanlı Sözlük
