- kireçyeren
- sf., bit. b.
Kireçli topraktan hoşlanmayan, kireçli toprakta yetişmeyen, kireççil karşıtı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kireçyeren
Look at other dictionaries:
kireç — is., ci, Far. gireç 1) Mermer, tebeşir, kireç taşı, alçı taşı gibi birçok taşın özünü oluşturan kalsiyum oksit, (CaO) Duvarlar kireç badanalı idi. S. F. Abasıyanık 2) Kalsiyum hidroksit, Ca(OH) Birleşik Sözler kireç fabrikası kireç kaymağı kireç… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kireççil — sf., bit. b. Kireçli topraktan hoşlanan, kireçli toprakta yetişen (bitki), kireçyeren karşıtı Yonca kireççil bitkilerdendir … Çağatay Osmanlı Sözlük
yermek — i, er 1) Kötülüklerini söylemek, zemmetmek 2) Birinin veya bir şeyin kusurlarını ortaya koymak, hicvetmek, övmek karşıtı 3) Beğenmemek, hoşlanmamak, tiksinmek Birleşik Sözler kireçyeren … Çağatay Osmanlı Sözlük
