- konuşma engelli
- sf.
İşitemediği için söz söyleme alışkanlığı edinememiş olan (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
konuşma engelli
Look at other dictionaries:
konuşma — is. 1) Konuşmak işi Gecenin sessizliğini bozan bu gürültülü konuşmaların uğultusu yukarı katlara genişleyerek, sağırlaşarak çıkmaya başladı. M. Ş. Esendal 2) Görüşme, danışma, müzakere 3) Dinleyicilere bilim, sanat, edebiyat vb. konularda bilgi… … Çağatay Osmanlı Sözlük
engelli — sf. 1) Engeli olan, mânialı 2) Vücudunda eksik veya kusuru olan Birleşik Sözler engelli koşu görme engelli konuşma engelli … Çağatay Osmanlı Sözlük
dilsiz — sf. 1) Konuşma engelli, konuşamayan, ahraz 2) mec. Ses çıkarmayan, sessiz olan (kimse) Birleşik Sözler sağır dilsiz Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller dilsizin dilinden anası anlar … Çağatay Osmanlı Sözlük
