- kovan otu
- is., bit. b.
Oğul otu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kovan — is. 1) Fişeğin kapsül, barut ve kurşun taşıyan yuva bölümü, kapçık İşte, etrafa yayılan top kovanları, kırık tüfekler, fişek yığınları... H. E. Adıvar 2) Çoğunlukla toprak veya tahtadan yapılan arı barınağı 3) hlk. Yayık Birleşik Sözler kovan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
oğul otu — is., bit. b. Ballıbabagillerden, 20 150 cm yükseklikte, tıpta yapraklarından yararlanılan çok yıllık ve otsu bir bitki, kovan otu, melisa (Melissa officinalis) … Çağatay Osmanlı Sözlük
ot — is., bit. b. 1) Toprak üstündeki bölümleri odunlaşmayıp yumuşak kalan, ilkbaharda bitip bir iki mevsim sonra kuruyan küçük bitkiler Etrafımızda uzun otlar, yalçın kayalar vardı. A. Gündüz 2) sf. Bu bitkilerle yapılmış veya bu bitkilerle… … Çağatay Osmanlı Sözlük