- köktenci
- sf.
Köktencilikten yana olan, köktencilik yanlısı olan, radikal
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
radikal — sf., li, Fr. radical 1) Köklü, kesin, kökten Radikal hareket. 2) Köktenci … Çağatay Osmanlı Sözlük
radikalleşmek — nsz 1) Köktenci olmak 2) Kesin durum almak … Çağatay Osmanlı Sözlük