köktencilik

is., -ği

1) Bilimde, dinde, siyasette kökten yenilikler yapma eğilimi, radikalizm

2) fel. Ele alınan konunun temel nedenlerine, köklerine kadar inen düşünce biçimi, radikalizm

3) fel. Yaşama biçimlerini, yaşama ilişkilerini eleştirip kökten değiştirme eğiliminde sonuna kadar giden görüş

4) top. b. Kurulu düzenin temellerine yönelik toplumsal ve ekonomik değiştirmelerden yana olan tutum veya öğreti, radikalizm