kuvvet

is., Ar. ḳuvvet

1) Fiziksel güç, takat

Bu kadar cesur bir hamleye yetecek kuvvetim yok.

- Y. Z. Ortaç

2) Şiddet, zor, cebir

Kuvvet kullanmak.

3) Yetke, erk, nüfuz

4) Dayanıklı olma durumu

5) mec. Güç

Hâlbuki devlet kuvvetlerinin yerini hangi şahsi kuvvet tutabilirdi?

- F. R. Atay

6) ask. Bir ülkenin savaşçı silahlı kuruluşları veya gücü

Nasıl ki düşmanın da her gün ümidi ve kuvveti eksilecektir.

- R. E. Ünaydın

7) fiz. Durgunluğu harekete veya hareketi durgun bir duruma çeviren etken, direnci kıran veya direnç doğuran özellik

8) mat. Bir niceliğin kendisi ile çarpılarak yükseltildiği derecelerden her biri: 2x2x2=23 denkleminde, 3 sayısı 2'nin kuvvetini gösterir

Birleşik Sözler

- kuvvet çifti

- kuvvet komutanları

- acı kuvvet

- çeneye kuvvet

- gramkuvvet

- kaba kuvvet

- kahir kuvvet

- kara kuvvet

- kilogramkuvvet

- merkezkaç kuvvet

- teşrii kuvvet

- zırhlı kuvvet

- zinde kuvvet

- adezyon kuvveti

- icra kuvveti

- kolluk kuvveti

- teşri kuvveti

- yasama kuvveti

- var kuvvetiyle

- bindirilmiş kuvvetler

- deniz kuvvetleri

- hava kuvvetleri

- ihtiyat kuvvetleri

- kara kuvvetleri

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- kuvvet almak

- kuvvet bulamamak

- kuvvet vermek

- ... -e kuvvet

- kuvvetten düşmek

- kuvvetini toplamak