- kuyruk sokumu
- is., anat.
İnsanda omurganın alt ucunun bitim yeriBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kuyruk sokumu kemiği — is., anat. Omurganın bitiminde, beş kuyruk omurunun kaynaşmasından oluşan, üçgen biçiminde kemik … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuyruk — is., ğu 1) Hayvanların çoğunda, gövdenin sonunda bulunan, omurganın uzantısı olan uzun ve esnek organ 2) Bu organa benzeyen uzantı Uçağın kuyruğu. Gelinliğin kuyruğu. 3) Kuşlarda gövdenin sonunda bulunan tüy demeti 4) Koyunun bazı türlerinde… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuyruk kemiği — is., biy. Omurganın alt ucunda bulunan, kuyruk sokumu kemiği ile eklemlenen, önden arkaya doğru yassı, üçgen biçiminde kemik … Çağatay Osmanlı Sözlük
US'US — Kuyruk sokumu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ACB — Kuyruk sokumu. Us us denilen küçük kemik. Her şeyin kuyruk dibi ve nihâyeti. Fâtiha i hilkat olan küçük kemik.Acb üz zeneb diye Hadis i Şerifte ismi geçen ve insanın kuyruk sokumundaki en küçük kemik.(Kur ân ı Kerim de Sure: 30. âyet: 27 Yani:… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KÛN — Kuyruk sokumu bölgesi. Arka, mak ad, kıç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kemik — is., ği, anat. 1) İnsanın ve omurgalı hayvanların çatısını oluşturan türlü biçimdeki sert organların genel adı Kemikten bir tahta gibi gıcırdayarak Nihat yerinden kalktı. P. Safa 2) sf. Bu sert organdan yapılmış Kemik tarak. Birleşik Sözler kemik … Çağatay Osmanlı Sözlük
pöçük — is., ğü, hlk. Kuyruk sokumu, kuyruk … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıç — is., tkz. 1) Kuyruk sokumu bölgesi, kaba et, popo, makat 2) den. Deniz teknelerinde art taraf Pantolonunu, ceketini fırlatır, kıç altındaki âdeta kamaramsı yere sokulur, düşünürdü. S. F. Abasıyanık 3) sf. Arka bölümde olan 4) hlk. Bacak, ayak… … Çağatay Osmanlı Sözlük
pöç — is., cü, hlk. Kuyruk sokumu kemiği … Çağatay Osmanlı Sözlük