kuyruk

is., -ğu

1) Hayvanların çoğunda, gövdenin sonunda bulunan, omurganın uzantısı olan uzun ve esnek organ

2) Bu organa benzeyen uzantı

Uçağın kuyruğu. Gelinliğin kuyruğu.

3) Kuşlarda gövdenin sonunda bulunan tüy demeti

4) Koyunun bazı türlerinde eritilerek yağı alınan bir uzantısı

5) Başın arkasına toplanmış saç demeti

6) Bir harfin bitiş çizgisine yakın yerde, birden bir dönüş yapan kısa çizgi

7) mec. İnsanların sıra beklemek için art arda durarak oluşturduğu dizi

Çoğu yirmi yaş civarında, sürü sepet öğrenci genç, kuyruğa girmiş, sırasını bekliyor.

- A. İlhan

8) alay Birisinin arkasına takılıp ondan ayrılmayan kimse

Falanca kuyruğu ile birlikte geliyor.

Birleşik Sözler

- kuyruk acısı

- kuyrukkakan

- kuyruk kemiği

- kuyruksallayan

- kuyruk sokumu

- kuyruksüren

- kuyruk yağı

- akkuyruk

- çatalkuyruk

- çatal kuyruk

- dikkuyruk

- kamçıkuyruk

- kepçekuyruk

- kıl kuyruk

- kılıçkuyruk

- kılkuyruk

- kızılkuyruk

- sarıkuyruk

- sivrikuyruk

- uzunkuyruk

- yağlı kuyruk

- aslankuyruğu

- atkuyruğu

- farekuyruğu

- göz kuyruğu

- itkuyruğu

- katırkuyruğu

- kırlangıçkuyruğu

- köpekkuyruğu

- sıçankuyruğu

- sığırkuyruğu

- tavuskuyruğu

- tilkikuyruğu

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- kuyruk çekmek

- kuyruk olmak

- kuyruk sallamak

- kuyruk yapmak

- kuyruğa girmek

- kuyruğu dikmek

- <

- kuyruğu titretmek

- kuyruğuna basmak

- kuyruğuna teneke bağlamak

- kuyruğunu kısmak

- kuyruğunu kıstırmak

- kuyruğunu tava sapına çevirmek